Als grootvader van 15 kleinkinderen ben ik verrast dat een dergelijke gids verspreid wordt bij kinderen van 11-12 jaar.
Waarom moet men de nadruk leggen op seks bij kinderen die in volle mutatie zijn zowel psychisch als fysisch. Kinderen zijn op die leeftijd sterk verschillend, de ene wat rijper dan de andere.
De seksualiteit wordt hier beschreven als een natuurlijke behoefte zoals urineren en defeceren, nergens is er sprake van de echte liefde. De liefde die als een vreugde beleefd wordt.
Waarom moeten jonge kinderen enkel geïnformeerd worden over het genot van seks en wordt er niet gesproken over de duurzame relatie die liefde is? Het is enkel die liefdesrelatie die tot een gezond en evenwichtig seksleven kan leiden.
Ik moet verder vaststellen dat deze gids besproken wordt op scholen door mensen die het waarschijnlijk goed menen, maar niet opgeleid werden en enkel hun eigen belevingen als standaard beschouwen. Als er een les seksuele opvoeding nodig is moet dit gegeven worden door mensen die daarvoor opgeleid worden. Zo zal men traumatische ervaring, dat kinderen van 11-12 jaar dikwijls ervaren bij het bestuderen van de jongerengids, vermijden.
De seksuele opvoeding is een langzaam proces, de beste voorlichters zijn nog steeds de ouders en grootouders. Het leren fietsen en stappen gebeurt praktisch nooit op school, maar wel in familiaal verband, zo ook met de seksuele opvoeding en voorlichting.
Laat ons hopen dat de betrokken ministers dat ooit inzien !
Ik ben het, als kind van de FLOWER POWER generatie, hélemaal met u eens. Sex hoort bij LIEFDE en THUIS en GEBORGEN en NIET op school. Blijf met jullie tengels van onze kinderen af, (R)OVERHEID……….
Mijn gezond verstand,zegt mij,dat kinderen van de leeftijd van 11-12 jaar , van nature uit ,nog niet zo uitgesproken bezig zijn met seks en sexualiteit. Misschien enkelen wel,maar waarom dit dan al willen opdringen en opwekken door dit thema te willen verspreiden via de scholen…?
Een kind leert toch ook niet eerst zwemmen en dan lopen! Laat nog wat ruimte vrij om alles op eigen tempo te ontdekken en dan zijn er nog de ouders,die hun kind het beste kennen.
Tenzij men van hogerhand natuurlijk alles wil controleren en invoeren om ouders te dienen,zoals met zoveel gebeurt.