8 maart 2018, Agnes Jonckheere
#MeToo is een hashtag op Twitter en andere sociale media die in oktober 2017 viraal (als een lopend vuurtje) ging. Wie #MeToo plaatst, geeft daarmee aan met seksuele intimidatie of aanranding te maken hebben gehad.
De #MeToo actie wordt wijd verspreid en men wil opkomen tegen het seksueel geweld. Dat is natuurlijk een goed streven.
Maar vanwaar komt al dat seksueel geweld, dat grensoverschrijdend gedrag? Waarom is dat zo toegenomen? Misschien kunnen we het even hebben over de porno die door 80 % van de mannen en 30 % van de vrouwen bekeken wordt via internet en die makkelijk te verkrijgen is. Misschien kunnen we het even hebben over onze ‘oversekste’ maatschappij waar te pas en te onpas naakte en uitdagende scènes verschijnen, in de media, op de kijkbuis, in het straatbeeld en waar de grens tussen wat kan en niet kan alsmaar diffuser wordt. Misschien kunnen we het eens hebben over het platwalsen van normen als trouw en zelfbeheersing, die als oubollig worden weggezet. Misschien kunnen we het even hebben over de vroeg- en libertijnse seksualisering van onze kinderen op de scholen die vroegtijdig aangespoord worden om seksueel actief te worden.
En dan gaat men via de actie #MeToo opeens het seksueel geweld aanklagen op de diverse fronten, onderwijs, sportwereld, kunstwereld … en de wereld uitbannen?
Er zijn intussen drie nieuwe Zorgcentra na Seksueel geweld opgericht, namelijk in Gent, Brussel en Luik, waar de slachtoffers zich kunnen aanmelden en de nodige professionele hulp verkrijgen (Bron >>). In slechts enkele maanden tijd hebben de nieuwe Zorgcentra veel meer slachtoffers over de vloer gekregen dan verwacht, namelijk 265! Een op de vier slachtoffers die zich aanmelden, is 1 jonger dan 18 jaar. Staatssecretaris voor Gelijke Kansen Zuhal Demir (N-VA) noemt het proefproject een succes en wil begin volgend jaar al drie nieuwe centra openen.
Misschien kan ze even de oorzaak onder de loep nemen van het hoge aantal slachtoffers van seksueel geweld en meer preventief te werk gaan, in plaats van de moraalridder te spelen achteraf.
De wetgevers van de Staat Florida en Utah en een aantal andere staten in de VS erkennen dat er een verband is tussen pornogebruik en gevaarlijk seksueel gedrag. Ze erkennen in een resolutie de noodzaak van goed onderwijs, preventie, onderzoek en beleidsverandering om burgers hiervoor te beschermen. Het nationale centrum voor seksuele uitbuiting werkt ook aan de bestrijding van de door pornografie veroorzaakte gezondheidscrisis. Het biedt middelen, vergroot het bewustzijn en houdt zich bezig met beleidsbeïnvloeding.
Is men in ons land ook bereid om de oorzaken aan te pakken, bij naam te noemen en een ander beleid te gaan voeren? Zo niet is het dweilen met de kraan open.
Recente reacties