28 februari 2019, Europees Instituut van Bio-ethiek vzw
Inleiding CBO:
Reeds lang in de psychologie, ook aan de KU-Leuven, is er een groep die het natuurlijke spectrum wil verlaten van het mannelijke en vrouwelijke, Zij beschouwen nu allerhande afwijkingen zoals XXY combinaties i.p.v. XY en gebreken waarbij geslachtsorganen onvolledig zijn als normaal. Voor deze wetgeving ging men via chirurgische ingrepen ervoor zorgen dat men zo dicht mogelijk het vrouwelijk of mannelijk type evenaarde.
Men haalt de differentiatiestoornissen (DSD-stoornis, interseksualiteit) uit de pathologie en gaat deze casussen normaliseren. Het is niet omdat iets occasioneel bestaat dat het daarom ook “normaal” is en niet mag behandeld worden of dat het zelfs zou aangemoedigd moeten worden.
Men maakt van interseksualiteit een mensenrecht! Waarom? Deze uitzonderingsgevallen worden nu gebruikt om het natuurlijke spectrum van de twee geslachten af te breken. Men wil tevens de genderideologie versterken door erop te wijzen dat, net zoals er zogenaamde ‘genderfluïditeit’ is, ook het geslacht verschillende overgangsvormen kan aannemen.
Het is hier duidelijk de bedoeling om de gevallen van interseksualiteit (0,02%) uit te vergroten en deze samen met de andere ‘genderdiversiteiten’ in de kijker te plaatsen.
Wil de term intersekse enige betekenis behouden, dan moet de term beperkt worden tot die condities waarbij chromosomaal geslacht niet overeenkomt met fenotypisch geslacht, of waarbij het fenotype niet geclassificeerd kan worden als mannelijk of vrouwelijk. Als we deze preciezere definitie toepassen, blijkt de werkelijke prevalentie van intersekse ongeveer 0,018% te zijn, bijna 100 keer lager dan de schatting van Fausto-Sterling van 1,7% (Bron>>).
Vertaling artikel:
« Intersexualité » : l’Europe et la Belgique veulent tourner la page du pathologique >>
Het aantal regels met de bedoeling te verhinderen dat via behandelingen en chirurgische ingrepen het geslacht van zogenaamde “interseksuele” personen genormaliseerd wordt, tot ze zelf in staat zijn om hun genderidentiteit te bepalen, blijft toenemen.
Deze mensen kunnen zich vragen stellen over hun geslacht doordat hun geslachtsorganen zich niet op normale wijze ontwikkeld hebben, gedurende hun periode als foetus.
De “seksuele differentiatiestoornissen”, aldus benoemd door de medische gemeenschap, zijn het gevolg van een gebrek aan overeenstemming tussen het fenotype (geslachtelijke anatomie, spiermassa, gestalte, …) en het biologische profiel (karyotype, hormonen). Ze hebben betrekking op een heel klein deel van de bevolking, namelijk 0,02 % (Bron>>)(Bron>>). De socioculturele evolutie heeft stap voor stap het begrip “interseksualiteit” ingevoerd, ter vervanging van de “seksuele differentiatiestoornissen”, om deze verschillen weg te halen uit de categorie van de pathologie en hen te beschouwen vanuit de invalshoek van de sociologie en van de mensenrechten.
Op 12 oktober 2017 stemde de Raad van Europa voor de resolutie (2191) om “de mensenrechten van interseksuele personen te bevorderen en de discriminatie tegenover hen te laten verdwijnen”.
In een resolutie van 8 februari 2019 heeft het Europees Parlement in navolging daarvan de lidstaten van de Europese Unie opgeroepen om wetgeving in te voeren die chirurgische ingrepen en behandelingen verbiedt die het geslacht willen normaliseren. Deze worden beschouwd als “een aantasting van de fysieke integriteit” of “geslachtelijke verminking”. Tevens dienen de lidstaten er voor te zorgen dat interseksualiteit niet meer als een ziekte wordt beschouwd.
Het Europees Parlement heeft zijn goedkeuring uitgesproken over “de wetten die aangenomen zijn in sommige lidstaten, die een erkenning van gender toestaan op basis van zelfidentificatie”, evenals “flexibele procedures waardoor men van gender kan veranderen”, en heeft de andere lidstaten aangespoord om hetzelfde te doen.
Enkele dagen voordien heeft volksvertegenwoordiger Fabienne Winckel (PS) een wetsvoorstel ingediend bij het Belgische parlement om het recht op fysieke integriteit van interseksuele minderjarigen te erkennen. Dit voorstel vraagt aan de regering om “in samenwerking met verenigingen die hen vertegenwoordigen een wetgevend kader te creëren dat de fysieke integriteit van interseksuele minderjarigen beschermt, door ervoor te zorgen dat het verboden is, behoudens grote medische noodzaak, geslachtelijke kenmerken van een minderjarige te wijzigen zonder uitdrukkelijke toestemming van de persoon in kwestie”. Bij wijze van voorbeeld citeert ze onder andere de wet in Malta die het mogelijk maakt om het geslacht van minderjarige personen niet te laten registreren tot zij zelf hun genderidentiteit hebben bepaald.
Recente reacties