Hoe debat over EVRAS en genderideologie onmogelijk wordt.

19 september 2023, Paul Boonefaes , uitgegever Doorbraak

‘Je begeeft je op glad ijs.’ Bart Schols maakte aan opiniemaker Dyab Abou Jahjah onmiddellijk duidelijk dat zijn uitspraak buiten het zogenaamde ‘Overton-venster’ viel. Het ‘Overton-venster’ is de naam voor de bandbreedte van het acceptabele publieke debat. Abou Jahjah was bij De Afspraak uitgenodigd naar aanleiding van de controverse rond EVRAS, het nieuwe verplichte lessenpakket seksuele voorlichting in het Franstalig Belgisch onderwijs.

Dyab Abou Jahjah stelde in De Afspraak dat je onmogelijk in het verkeerde lichaam geboren kon worden. Met die uitspraak gaat de opiniemaker frontaal in tegen de genderideologie. ‘Je kan niet in het verkeerde lichaam geboren worden, dat is wetenschappelijk onmogelijk, je bent je lichaam’, zei Abou Jahjah. Toen Bart Schols hem de mond probeerde te snoeren, repliceerde Abou Jahjah niet bang te zijn om gecanceld te worden. ‘Het debat over EVRAS een beetje kaderen, ver van ideologische narratieven van links en rechts en ver van de cultuuroorlog. Het is nodig’, schreef hij daarover op X. Maar is dat wel mogelijk?

Wettelijk verboden

Tien jaar geleden zou niemand gefronst hebben bij zo’n uitspraak. Vandaag mag je zoiets niet meer zeggen. Het ‘Overton-venster’ is vandaag amper nog een kier. Door allerhande taalvoorschriften en haatspraakwetten is de vrije meningsuiting de facto een dode letter. Zonder vrije meningsuiting, geen democratie. Het is de hoeksteen van alle andere burgerrechten.

Dat zulke uitspraken niet mogen, moet je in ons land erg letterlijk nemen. Een wetsontwerp van staatssecretaris Marie-Colline Leroy (Ecolo) en justitieminister Vincent Van Quickenborne (Open Vld) voert een gevangenisstraf van acht dagen tot twee jaar en/of een boete van 208 tot 2.400 euro in voor het uitvoeren van ‘conversiepraktijken’. Niks aan de hand, denken de meesten dan. Maar hoe definieert de Belgische wetgever ‘conversiepraktijken’? In de wettekst lezen we dat het voortaan in België bij wet verboden is, zowel voor professionele zorgverleners als niet-professionelen (bijvoorbeeld ouders), om psychische druk uit te oefenen ‘die ertoe strekt om de genderidentiteit of de genderexpressie van een persoon te wijzigen, weg te werken of te onderdrukken (!) om het geboortegeslacht te doen aanvaarden’.

Genderideologie

Deze wet is relevant in het kader van de genderideologie die ÇAVARIA in Vlaanderen en EVRAS in Franstalig België willen doorduwen. Die plannen werden nooit aan de kiezers voorgelegd en nog veel minder aan de ouders die onmiddellijk betrokken zijn. Zowel de kiezers als de ouders worden door politici en media actief voorgelogen.

Genderideologie doet exact het omgekeerde: het ondermijnt de identiteitsvorming van zeer jonge kinderen (vanaf vijf jaar) en maakt hen weerloos

Genderideologie is absoluut niet hetzelfde als seksuele voorlichting, zoals de mainstreammedia doen uitschijnen. Genderideologie is het omgekeerde van seksuele voorlichting. Als je uitgangspunt de ontkenning van de biologische realiteit is, kan je niet volhouden dat je aan ‘voorlichting’ doet. Dat is indoctrinatie. Seksuele voorlichting is gebaseerd op de biologische realiteit en maakt kinderen weerbaar. Genderideologie doet exact het omgekeerde: het ondermijnt de identiteitsvorming van zeer jonge kinderen (vanaf vijf jaar) en maakt hen weerloos. Dat is misbruik.

Tegen genderidentiteit ingaan strafbaar

Jonge kinderen hebben categorieën nodig om de werkelijkheid te begrijpen. De eerste categorieën die jonge kinderen kunnen vatten zijn papa/mama, man/vrouw. Net dat fundamentele basisconcept, dat de basis is voor seksuele voorlichting, willen marxistische genderactivisten ondermijnen. Wat hen betreft is het geboortegeslacht bijzaak. Voor hen primeert de genderexpressie. Dat is een fundamenteel geloofspunt in de woke-religie. Wie daar tegen ingaat is een ongelovige, een ketter. Die wordt onmiddellijk met het grootst mogelijke machtsvertoon het zwijgen opgelegd. JK Rowling werd gecanceld en met de dood bedreigd omdat ze stelde dat biologische geslachten bestaan. Róisín Murphy werd eerder deze maand door de BBC en haar eigen platenlabel gecanceld omdat ze op Facebook had geschreven dat chemische castratie van kinderen niet kan.

Als we kijken naar andere westerse landen waar de genderideologie al langer deel uitmaakt van het curriculum, dan leren we dat scholen de genderidentiteit van jongeren zo lang mogelijk verborgen proberen te houden voor de ouders. Die worden finaal voor een voldongen feit geplaatst. Als die ouders alsnog zouden proberen tegen de zelfgekozen genderidentiteit van hun kinderen in te gaan, dan is dat in België — dankzij Vincent Van Quickenborne en Marie-Colline Leroy — voortaan strafbaar. Want volgens deze Belgische wet mag niemand de genderexpressie van een persoon onderdrukken om het geboortegeslacht te doen aanvaarden. Schaak en mat. De lhbtqia+-genderlobby bepaalt in België de wet.

Fascisme

Wie denkt dat het protest tegen EVRAS een zaak is van fundamentalistische moslims en aartsconservatieve extreemrechtse reactionairen, vergist zich. Dat is een veel fundamenteler conflict.

Genderideologie vertoont alle kenmerken van een seculiere religie, net als het fascisme en het communisme. Men stelt het voor als wetenschappelijke waarheid, maar tegelijk zijn open debat en discussie onmogelijk. Dyab Abou Jahjah mocht dat bij de VRT ondervinden. Andere meningen worden weggezet als onaanvaardbaar of moreel inferieur. Bewijzen van het tegendeel worden straal genegeerd, ofwel wordt de boodschapper aangevallen.

Jezelf zijn

Waar komt dat vandaan? De intellectuele basis voor de gender ideologie ligt in ‘Queer theory‘, een marxistische theorie over gender. Je kan de oorsprong van die ideeën helemaal terug traceren tot de ‘tegenverlichting’, met Jean-Jacques Rousseau. Die ‘progressieve’ ideeën zijn 280 jaar oud en hebben de voorbije 100 jaar al onnoemelijk leed aangericht. Gendertheorie is de religie van het hypergeïndividualiseerde ongeremde heilige ‘ik’, vertegenwoordigd door het diepere, imaginaire gender. Voor genderactivisten is de allerhoogste waarde en het ultieme streven ‘jezelf te kunnen zijn‘, ‘kunnen zijn wie je bent’. Net als bij Rousseau. We horen hetzelfde mantra bij alle Vivaldi-partijen. Het is de gemeenschappelijke noemer die al die partijen bindt. ‘Jezelf kunnen zijn’ is het allerhoogste goed en het ultieme streven.

Om dat utopische doel af te dwingen is een machtige, totalitaire overheid nodig die al die geatomiseerde individuen beschermt tegen de gemeenschap en tegen alle bestaande normen en waarden. Die worden integraal als onderdrukkend ervaren. Die moeten dus weg. De tegenstelling onderdrukkers-onderdrukten is altijd aanwezig en komt uit het marxisme. De marxistische dimensie van deze kijk op de wereld wordt onderbelicht en onderschat. Deze politieke activisten zoeken het goddelijke in zichzelf. Het is dus een seculiere religie.

Zingeving

Aan de andere kant van het spectrum staan de gewone mensen die nog in de traditie van Martin Luther King en de strijd voor de burgerrechten geworteld zijn. Die geloven dat er wél iets hoger bestaat buiten henzelf. Dat zijn helemaal geen reactionairen of extreemrechtse conservatieven zoals postmoderne commentaarschrijvers willen doen geloven. Het zijn mensen die nog waarde hechten aan de metafysische banden die een gemeenschap doen functioneren. Het zijn net die sociale verbanden die ons leven zin geven: respect voor het individu, vrije meningsuiting, het gezin, de natie en God. Mensen die daar waarde aan hechten zoeken het goddelijke niet binnen zichzelf maar buiten henzelf.

Daar ligt het conflict. Het is een religieus conflict van een narcistische, postmoderne onverdraagzame visie op de wereld die de fundamenten van de westerse beschaving ondermijnt. Daarover gaat die cruciale strijd over het invoeren van genderidentiteit. Families zijn het laatste bastion dat de verwezenlijking van die postmoderne utopie in de weg staat. ‘Genderidentiteit’ is de sloophamer die families moet slopen. Dat is de essentie van de cultuuroorlog. Als Dyab Abou Jahjah stelt ‘dat hij de problematiek rond EVRAS wil kaderen ver van de cultuuroorlog’, dan miskijkt hij zich op de aard van dit conflict.

Elitair

Hier hangt ook een sociale dimensie aan vast. Het postmoderne woke streven naar absolute vrijheid (gewoon ‘jezelf kunnen zijn’) leidt onvermijdelijk tot het resultaat waarbij de machtigste leden van de samenleving — door hun vrijheid — in staat zijn om de minst machtige te exploiteren.

Denk aan welvarende (lhbtqia+-)westerlingen die een baarmoeder huren en hun baby bestellen bij een straatarme surrogaatmoeder in een schuilkelder in Oekraïne. Deze ideologie is ongelooflijk ontmenselijkend en elitair. Het progressivisme brengt ons niet vooruit naar een betere toekomst: het brengt ons naar het transhumanisme. Dat gooit ons terug naar de standaardpositie van het verleden waarin we dachten dat we onszelf bevrijden van de invloed van het christendom. We denken dat we onszelf bevrijden, maar eigenlijk sluiten we de grote massa op in nieuwe vormen van slavernij die er al waren voordat religie invloed kreeg op onze cultuur. We denken ons te bevrijden en lopen zo, net als met die andere totalitaire seculiere religies in het verleden, regelrecht in een veel grotere, sinistere gevangenis.